نامه شماره 5

دلم هوای قصه گفتن داره. تو یادت نیست، یعنی تقصیری هم نداری . اون روزا هنوز مخاطب خاص من نشده بودی. یه  داستان نویس کرمانی بود که به من میگفت تو ذات داستان گویی داری. یا حتی ع.م که خیلی هم معروفه. شاید یه بار به خودت بگم کی بود ولی اینجا و تو این نامه ی عمومی نه، بذار هر کی این نامه رو می خونه براش سوال پیش بیاد. بذار منم یه معما برای کشف شدن داشته باشم.

 آره داشتم بهت می گفتم که همه ی این آدما می گفتن من داستان سرای خوبی ام، ولی نمی دونستن من داستان نمی نویسم، خودمو می نویسم، خودمو شخم می زنم، زیرو رو می کنم و میارم روی کاغذ. البته کاغذ مال اون روزای دور بود. این روزا تایپ می کنم. همه ی زندگیم خلاصه شده تو یه صفحه ی 13 اینچی. همه ی دوستام رو اونجا می بینم و شادی و غمم هم شده اینجا. نمی دونم این مرض قرن 21 محسوب می شه یا مرض آدمای تنها.

از اولی که شروع کردم به نوشتن این نامه، اشکان کمانگیری داره می خونه: زرد و سرخ و ارغوانی..... برگ درختای پاییز، می ریزد بر زمین آرزوهای ما نیز. هی می خونه و می خونه.

می دونی دلم یه داستان می خواد با تعداد زیادی شخصیت. شخصیت های معمولی. آدمهای روزمره، همین هایی که هرروز می بینیم و از کنار هم می گذریم. گاهی بی تفاوت ، گاهی با یه مکث لحظه ای.

آدمهایی که به هم گره خوردن، بدون اینکه حتی خودشون بدونن. فک می کنن خودشونن که تصمیم میگیرن و برنامه ریزی می کنن، ولی همیشه یکی هست که برنامه هاشونو به هم می ریزه.

آخ می دونی دلم برای اینکه یکی پیدا شه و برنامه هامو به هم بریزه لک زده. یکی که از در بیاد و من یادم بره کجا باید می رفتم یا همه ی کارای عقب مونده رو بزنم به حساب تخمم و گم شم لای موهاش، دستهاش ، بازوهاش بازوهاش بازوهاش...

زمستون شده. فصل گل نرگس. تا حالا چند باری سر چهارراه خواستم نرگس بخرم واسه خودم ولی دست و دلم نرفته. این گل خریدن حس تنهایی آدمو تشدید می کنه. قبول داری؟ بعد من بایستی بشینیم به آدمایی فکر کنم که نرگس دوست دارن تا به بهونه ی اونها همه ی گلهای گلفروش سر چهارراه رو بخرم بی هیچ چانه زدنی.

ای بابا می خواستم داستان بنویسم همه چی ازش در اومد غیر از داستان. یعنی راستش رو بخواهی حتی نمی خوام از اول بخونم و ادیتش کنم.

این نامه ها رو برات می نویسم که بیشتر بشناسی منو، چه فرقی می کنه اگه ذهنم جسته گریخته پریده باشه.

همین روزا یه داستان می نویسم. قول می دم .

                                  می بوسمت                                                                                                                   

سورمه